Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

1821



Είναι δυνατόν...οτι μου έλεγαν τόσα χρόνια οι γονείς μου, οτι έμαθα στο δημοτικό είναι λάθος;...Μα τόσα βιβλία, τόσες ταινίες, τόσα τραγούδια. Δεν μπορεί όλοι να λένε ψέματα τόσα χρόνια. Υπάρχουν και αποδείξεις...τόσοι έχουν δει σημάδια ίδια με την ιστορία που μας λέγαν τόσα χρόνια...δε μπορώ να το δεχτώ...
δε μπορείτε κύριοι να μου λέτε ότι δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Δεν πληρώνω

Το Grand Theft Auto είναι μια σειρά video games στην οποία (για όσους δε γνωρίζουν) ο παίκτης ξεκινά ως μικρο εγκληματίας και σιγά σιγά ανεβαίνει τα κλιμάκια του οργανωμένου εγκλήματος σε μια σειρά από (όχι τόσο) υποθετικές πόλεις των ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού έχεις τη δυνατότητα να κάνεις διάφορα εγκλήματα, τόσο για να βγάλεις χρήματα, π.χ. μικρο ληστείες, είτε απλά για πλάκα, π.χ. να πατήσεις ένα πεζό με το αυτοκίνητο ή να τον πυροβολήσεις. Τις περισσότερες φορές τα διάφορα μικρο εγκλήματα που κάνεις δεν ενεργοποιούν την αστυνομία ώστε να σε καταδιώξει. Π.χ. αν πατήσεις ένα πεζό ακόμα και δίπλα να είναι ένα περιπολικό κανείς δεν παρεμβαίνει για να προσπαθήσει να σε συλλάβει. Οι μόνες περιπτώσεις που η αστυνομία ενεργοποιείται άμεσα και ξεκινά άμεση καταδίωξη είναι αν προσπαθήσεις να σκοτώσεις αστυνομικό ή να περάσεις τζάμπα από τα διόδια.
Έχοντας παίξει πολλές ώρες το εν λόγω παιχνίδι μπορώ να πω ότι έχω κάνει σχεδόν όλα τα πιθανά εγκλήματα. Επίσης μπορώ να πω ότι τις πρώτες φορές είχε πλάκα να περνάς από τα διόδια τζάμπα και να ξεκινά μια καταδίωξη, αλλά όσο προχωρούσε το παιχνίδι η διαρκής καταδίωξη (και μάλιστα πολλές φορές επίμονη για τα δεδομένα του παιχνιδιού) γινόταν κουραστική. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σε αυτό το περιβάλλον πλήρους ανομίας (αυτό είναι το παιχνίδι!) σταματούσα πάντα να πληρώσω διόδια- παρά το ότι τα έργα στους δρόμους του παιχνιδιού ποτέ δεν τελείωναν (sic).
Με λίγα λόγια σε οποιοδήποτε περιβάλλον η εφαρμογή του νόμου είναι το πιο σημαντικό κομμάτι για την αποτροπή. Είμαι μάλιστα σίγουρος ότι το εν λόγο παιχνίδι δε θα είχε καθόλου πλάκα αν σε κάθε παρανομία που έκανες ξεκινούσε και μια καταδίωξη.
Μήπως τελικά το επόμενο GTA πρέπει να έχει το περιβάλλον της Ελλάδας αντί για τις ΗΠΑ?

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Αν μη τι άλλο εντυπωσιακό

Σύμφωνα με αυτό που στηρίζεται σε αυτό, το 45% των φοιτητών στις ΗΠΑ δεν αποκτά καμία ικανότητα τα πρώτα δυο χρόνια των σπουδών του, ενώ το 36% δεν παρουσιάζει καμία σημαντικά βελτίωση στις γνώσεις του μετά από 4 χρόνια σπουδών. Το πιο εντυπωσιακό είναι όσοι τείνουν να έχουν περισσότερο "κοινωνική" ζωή (δηλ. διάβασμα(?) σε ομάδες κλπ) τείνουν να μαθαίνουν λιγότερα. Ίσως τελικά ο δρόμος στη γνώση να είναι πολύ μοναχικός(!).
Επίσης σύμφωνα με την ίδια έρευνα τα οφέλη από την εκπαίδευση σε όρους γνώσεων είναι μικρότερα στα προγράμματα που ασχολούνται με επαγγελματική εκπαίδευση και μεγαλύτερα σε προγράμματα σπουδών Γενικών Σπουδών. Αυτό ίσως είναι ένα πολύ καλό επιχείρημα γιατί είναι καλύτερα να διδάσκουμε Μίκρο και Μάκρο αντί Λογιστική.       

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Μου έπεσαν τα Αυτιά

Χθες έκανα ένα μεγάλο λάθος, και πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από τον εαυτό μου: στις εξετάσεις του μαθήματος Δημόσια Οικονομική Ι έβαλα ένα θέμα όπου ζητούσα από τους φοιτητές να αξιολογήσουν το νόμο για το κάπνισμα που ισχύει στην Ελλάδα με βάση τα οικονομικά επιχειρήματα που έμαθαν στο μάθημα. Η σκέψη μου ήταν ότι ο μέσος φοιτητής θα αναφερόταν σε αρνητικές εξωτερικότητες και ποια είναι η άριστη πολιτική μείωσης των αρνητικών επιπτώσεών τους. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό: σε 150-10=140 γραπτά βλέπω τα ίδια επιχειρήματα που θα άκουγα σε μια εκπομπή του Αυτιά. Και αν εκεί έχω τη δυνατότητα να αλλάξω το κανάλι, εδώ πρέπει  να τα διαβάσω...αυτή είναι η τιμωρία μου που τόσο καιρό έκλεινα την τηλεόραση όταν έβλεπα τον Γιώργο!
 Στη συνέχεια μπήκε ο διάβολος μέσα μου: δε μπορεί όλοι αυτοί οι φοιτητές να βλέπουν Αυτιά. Οι περισσότεροι εκείνη την ώρα κοιμούνται. Άρα τι συμβαίνει; Για ποιο λόγο επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια.Εδώ πρέπει να ζητήσω και μια συγγνώμη από τον Αυτιά...Γιώργη μου σε παρεξήγησα. Εσύ δε φταις. Δεν δημιουργείς εσύ την κοινή γνώμη, αλλά η κοινή γνώμη δημιουργεί εσένα. Οι απόψεις σου είναι σαν τα ανέκδοτα που λέει ο Λαζόπουλος: άλλοι τα έβγαλαν και εσύ τα μεταφέρεις στο ευρύ κοινό.
Δυστυχώς ζούμε στην εποχή που ο καθένας μπορεί να εκφράζει άμεσα την άποψή του στο ευρύ κοινό χωρίς κανένα φίλτρο. Το μόνο φίλτρο που πραγματικά υπάρχει είναι η λογική του καθενός. Αν με δείτε ποτέ να μιλάω για ιατρικά θέματα μάλλον ήρθε ο καιρός να με πυροβολήσετε: η γνώση μου για ιατρική είναι ίδια με μέσης μοντέλας. Γι αυτό το λόγο δε μιλάω για ιατρικά θέματα, αλλά μόνο ακούω τους ειδικούς. Αυτό για μένα. Ο μέσος πολίτης δε φαίνεται να έχει αυτό το φίλτρο. Θα μιλήσει για τα πάντα, σε blogs, σε σοβαρές σελίδες με σχόλια αναγνωστών, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση. Και ξαφνικά τα απλοϊκά επιχειρήματα που εκφράζει ο κάθε μη ειδικός επαναλαμβάνονται, γιατί η απλή ανάγνωση του μη ειδικού είναι πάντα η ίδια. Και οι δημοσιογράφοι απλώς επαναλαμβάνουν ότι λέει ο μέσος άνθρωπος. Και αυτή είναι η ευθύνη τους. Δεν ψάχνουν να βρουν την αλήθεια παραπέρα.
Ποιο όμως είναι το συμπέρασμα απ' όλα αυτά; Δεν ξέρω δεν έχω καταλήξει ακόμα.
Α, και κάτι άσχετο. Ξέρατε ότι ο Τσόρτσιλ είχε πει "The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter". Όχι ότι έχει σχέση με το πιο πάνω σχόλιο, απλώς το θυμήθηκα και το έγραψα. Απλώς νομίζω θα ήταν καλύτερα να λέει  "The best argument against direct democracy", θα ήταν μάλλον πιο λογικό.