Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ανατροπή

Μετά από πολύ καιρό- μάλλον πάρα πολύ- αποφάσισα να ξαναγράψω στο blog. Ελπίζω να μην είναι εξαίρεση και να ακολουθήσουν κι άλλες αναρτήσεις τις επόμενες μέρες. Η αιτία που έλειψα είναι ότι μέχρι σήμερα είχα την αίσθηση πως ότι είχα να πω το είχα ήδη πει-μάλλον μου τελείωσαν οι λέξεις με την κατάσταση στην Ελλάδα. Σήμερα συνειδητοποίησα ότι όπως πάει η όλη φάση δεν τελειώνουν αυτά που πρέπει ή θέλεις να πεις. Και αυτό ήταν η πρώτη ανατροπή.
Η δεύτερη ανατροπή είναι αυτό που θα πω στη συνέχεια- και είναι ανατροπή για όσους με διαβάζουν- ή μάλλον με διάβαζαν. Νομίζω ότι τα μέτρα που ετοιμάζεται να ψηφίσει η κυβέρνηση πρέπει να καταψηφιστούν και η χώρα να μην πάρει τη δόση των 31 δις- ή όποια άλλη δόση. Νομίζω ότι όπως έχει πάει η κατάσταση η καταψήφιση των μέτρων είναι η τελευταία ελπίδα της χώρας. Μετά ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
Φυσικά βέβαια δε μιλάω για οικονομικούς υπολογισμούς. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η στάση πληρωμών θα είναι καταστροφή για τη χώρα. Αντίθετα η αλλαγή στη στάση μου προέρχεται από εκτίμηση της πολιτικής δυναμικής. Όπως και να χει τα μέτρα- όσο σωστά κι αν είναι- θα είναι επώδυνα. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Το εκλογικό κοινό θα στραφεί στους δυο πόλους που εδώ και καιρό ενισχύει- το ΣΥΡΙΖΑ και την Χ.Α. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση τότε αναγκαστικά η Χ.Α. μπορεί να γίνει και αξιωματική αντιπολίτευση (!!!)....Και το μετά φυσικά δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Επομένως υπάρχουν δυο δρόμοι, είτε αλλαγή της πιο πάνω πολιτικής δυναμικής- αλλά πώς;- είτε οικονομική καταστροφή ώστε να αποδομηθούν όσοι λαϊκίστικα πόνταραν σε αυτή.Φυσικά κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό, αλλά ίσως το προτιμώ από το να δω την Χ.Α. στην αξ. αντιπολίτευση και στην κυβέρνηση.
Και η στιγμή για όλα αυτά είναι τώρα. Αν η χώρα περάσει σε πρωτογενή πλεονάσματα, η στάση πληρωμών θα έχει μικρό κόστος. Αν γίνει κανείς δε θα την καταλάβει, ενισχύοντας έτσι τη λογική των αντιμνημονιακών ότι η χρεωκοπία δεν πρέπει να φοβίζει το λαό (sic).