Επανάσταση

Δεν είμαι ιστορικός. Οι γνώσεις μου στο θέμα είναι μάλλον περιορισμένες. Παρόλα αυτά επειδή η έρευνά μου αγγίζει λίγο τους μηχανισμούς λήψης πολιτικών αποφάσεων, με έχει απασχολήσει αρκετά το πως ξεκινούν και γιατί γίνονται οι επαναστάσεις. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι όταν η οικονομία δεν πάει καλά, οι πιθανότητες επανάστασης αυξάνονται. Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν: η Γαλλική επανάσταση ξεκίνησε μετά από δυο χρονιές με άσχημες σοδειές και μετά από την δημοσιονομική στενότητα του βασιλείου λόγω πολλών και μακροχρόνιων πολέμων. Η Ρωσική- Σοβιετική Επανάσταση ακολούθησε άσχημες καλλιεργητικές περιόδους. Η Επανάσταση του Wat Tyler, ή των χωρικών στην Αγγλία ξεκίνησε μετά από σημαντικές αυξήσεις στους φόρους.
Οι τρεις αυτές επαναστάσεις έχουν λίγα κοινά. Σίγουρα αυτή που όλοι έχουν ως πρότυπο για τα θετικά της αποτελέσματα είναι η Γαλλική Επανάσταση γιατί οδήγησε σε ραγδαίο εκδημοκρατισμό της Γαλλίας. Βέβαια όλοι ξεχνούν ότι για μια 20ετία μετά την Γαλλική Επανάσταση είχαμε μια περίοδο τρομοκρατίας (που καμία σχέση δεν είχε με τα ιδανικά του Διαφωτισμού), μερικές μεταστροφές στη βασιλεία και του Ναπολεόντειους Πολέμους.
Η άλλη διαφορά ανάμεσα στις τρεις επαναστάσεις ήταν τα αποτελέσματά τους. Οι δυο πρώτες μακροχρόνια πέτυχαν τους στόχους τους (αν και η Ρωσική Επανάσταση μόνο για 70 χρόνια- όχι λίγος χρόνος). Η Επανάσταση του Wat Tyler αντίθετα ενώ ξεκίνησε με μεγάλη δυναμική τελικά απέτυχε (αν και θεωρείται ότι οδήγησε στη συνέχεια στην κατάργηση της φεουδαρχίας στην Αγγλία). Ίσως όμως από τις τρεις επαναστάσεις είναι αυτή που στηρίχτηκε στην αγανάκτηση, χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο- κάτι που σίγουρα είχε και η Γαλλικά επανάσταση- Διαφωτισμός- αλλά και η Ρωσική- Μαρξισμός.
Καλή λοιπόν η αγανάκτηση, αλλά χωρίς ένα σχέδιο για την επόμενη ημέρα καλό είναι όσοι το προτείνουν να το ξανασκεφτούν και κυρίως να δουν την πιο πάνω φωτογραφία και το τέλος του Wat Tyler, ηγέτη της Επανάστασης των χωρικών.

Κυβέρνηση Προσωπικοτήτων

Επειδή μιλάμε για συναίνεση, οικουμενική κυβέρνηση και κυβέρνηση προσωπικοτήτων, καταθέτω τη δική μου πρόταση για αποτελεσματική κυβέρνηση. Στην παρούσα κυβέρνηση δε συμμετέχει κανείς από την ήδη υπάρχουσα (με μια εξαίρεση, αλλά για πεπραγμένα παλαιότερων ετών), καθώς ήθελα να φτιάξω μια εντελώς νέα κυβέρνηση. Οι προτάσεις μου:

Υπουργός Δικαιοσύνης: Γ. Βουλγαράκης (και νόμιμο και ηθικό)

Υπουργός Αθλητισμού: Χ. Τσέκος (τα παγκόσμια ρεκόρ δε θα έχουν τελειωμό)

Υπουργός Γεωργίας: Ο κουμπάρος του Τσιτουρίδη (θα λειτουργήσει αποτελεσματικά η αγορά γάλακτος)

Υπουργός Ανάπτυξης, Αποκρατικοποιήσεων και Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας: Ιερομόναχος Εφραίμ (προφανές)

Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών: Γ. Βαρουφάκης (για να δώσει επιτέλους ενδιαφέρον στην έννοια αυτοεκπληρούμενη προφητεία)

Υπουργός Τουρισμού: Ν. Φωτόπουλος (εδώ η ΓΕΝΟΠ οργάνωνε τόσα ταξίδια…)

Υπουργός Άμυνας: Α. Τσοχατζόπουλος (πρώτη δύναμη στα υποβρύχια η Ελλάδα)

Υπουργός Διαφάνειας και Εσωτερικών: Θ. Τσουκάτος (πάνω απ’όλα η διαφάνεια)

Υπουργός Εξωτερικών: Α. Γεωργιάδης  (προφανές)

Υπουργός Υποδομών, Ενέργειας και Περιβάλλοντος: Ν. Κακλαμάνης (για το περιβάλλον και μόνο)

Υπουργός Παιδείας και δια βίου Μάθησης: Μητροπολίτης Άνθιμος (αφού το θέλει ο ίδιος)

Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων : Κ. Καραμανλής (για το εργασίας- τραγική ειρωνεία)

Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Γ. Αυτιάς (προφανές)

Υπουργός Νησιωτικής Ελλάδας: Θ. Πάγκαλος (ο αέρας θα πάρει πολλές σημαίες)

Κεντρικός Τραπεζίτης (αν και δε μπορεί να αλλάξει εγώ το προτείνω): Γ. Κοσκωτάς (…Τράπεζα Κρήτης)

Υπουργός Δημόσιας Τάξης: Ε. Κορκονέας (προφανές)

Υπουργός Πολιτισμού: Α. Μικρούτσικος (θα’ ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη)

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και Υπουργός Τύπου: Λ. Λαζόπουλος (για να κάνει επιτέλους την εκπομπή του όπως τη θέλει)

Υπουργός Καταπολέμησης της Φοροδιαφυγής: Τ. Βοσκόπουλος (ξέρει τα κόλπα)

Υπουργός Υγείας: Δ. Λιάνη- Παπανδρέου (10 χρόνια και 54 μέρες, μέσα- έξω στα νοσοκομεία)

Αγανακτισμένος ξανά

Τιμή και δόξα στο συντάκτη! Δε διαφωνώ καθόλου

http://grapse-svise.blogspot.com/2011/05/blog-post.html

Αγανακτισμένοι

Με αφετηρία τα γεγονότα της Ισπανίας αρκετός κόσμος αναρωτιέται...γιατί εδώ ο κόσμος δεν αντιδρά; Πολύ μάλιστα ονειρεύονται πάλι επαναστάσεις και αλλαγή του συστήματος και όλα αυτά τα χαριτωμένα. Η ερώτηση η δικιά μου είναι...γιατί να αντιδράσει κόσμος...και ακόμα περισσότερο ποιος κόσμος να αντιδράσει. Ο κόσμος που μέχρι πέρσι περίμενε κάθε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ με όνειρο να μπει στο δημόσιο. Που αγόραζε τα ένθετα "εργασία" των εφημερίδων που είχαν μόνο θέσεις δημοσίου. Ή ο κόσμος που έτρεχε στα βουλευτικά γραφεία για μια θέση stage, με προοπτική δικαστικά να μπει από την πίσω πόρτα σε μόνιμη θέση στο δημόσιο. Μάλλον μπορεί κάποιος να περιμένει τους 45χρονους συνταξιούχους των 2500€ (και βάλε ίσως)...αυτοί δε χάνουν το δικαίωμά τους σε μια ευχάριστη συνταξιοδότηση και ήρεμα γεράματα! Μήπως όμως πρέπει να βγουν αγανακτισμένοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες με το εισόδημα 5000€ (και βγάλε) και τις καταθέσεις εκατομμυρίων; Μάλλον θα μπορούσαν να βγούνε και οι έμποροι που πουλάνε μαϊμούδες για γνήσια. Όπως επίσης και οι εργαζόμενοι σε δημόσιους οργανισμούς φαντάσματα ή χωρίς αντικείμενο. Η λίστα φυσικά δεν τελειώνει.
Αλλά θα ήθελα πολύ να τους έβλεπα όλους αυτούς στην πλατεία συντάγματος, χωρισμένους και στις αντίστοιχες ομάδες, ανάλογα με τα προνόμια που τους έδωσε το κράτους. Για αυτή η συγκέντρωση, αν γινόταν, θα μπορούσαμε να λέμε κυριολεκτικά..."όλος ο κόσμος κατέβηκε στο δρόμο".

Καλώς τα παιδιά

"Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος κατέθεσε στο ΣτΕ αίτηση ακύρωσης και αναστολής κατά της απόφασης της Υπουργού Παιδείας για την «απόκτηση απολυτηρίου τίτλου Γενικού Λυκείου με ενδοσχολικές εξετάσεις», που επιτρέπει την αποχή μαθητών από τις πανελλαδικές εξετάσεις."
Νομίζω ότι όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι τα κίνητρά τους είναι όπως πάντα το καλό των μαθητών και όχι η πελατεία των φροντιστηρίων (χα χα). Και φυσικά στη συνέντευξη τύπου θα πουν ένα πολύ καλό επιχείρημα. Αλλά ότι και να πούνε η αλήθεια είναι μια...χωρίς πανελλαδικές για τους μαθητές που δε θέλουν να μπουν στο Πανεπιστήμιο χάνεται ένα κομμάτι τις αγοράς για αυτούς...ένα κομμάτι που με πολύ "ιδρώτα", εκφοβισμό και ψέματα έχουν κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια.

1:5

Η ιστορία δεν είναι καινούργια. Από την πρώτη στιγμή τα ίδια. Από τον περιορισμό των προσλήψεων πρώτα ζήτησαν να εξαιρεθούν οι υπάλληλοι στις εφορίες...στο κάτω κάτω αυτοί μαζεύουν τα έσοδα (για να είμαστε σωστοί αυτοί ζητάνε κιόλας να αυξηθούν οι μισθοί τους, να μειωθούν οι ώρες εργασίας τους και ο πρωθυπουργός να περνάει από το σπίτι του καθενός να το καθαρίζει). Στη συνέχεια οι υπάλληλοι στον τομέα της υγείας ζήτησαν να εξαιρεθούν και αυτοί από τον κανόνα των προσλήψεων...νευραλγικός τομέας η υγεία. Ακολούθησαν οι καθηγητές- δάσκαλοι- μέλη ΔΕΠ...ανάπτυξη χωρίς παιδεία δε γίνεται. Τη σκυτάλη πήραν οι υπάλληλοι στα δικαστήρια...μαζεύονται υποθέσεις και δεν υπάρχει προσωπικό. Τις τελευταίες μέρες ήρθε οι σειρά των καραβανάδων...αν χάσουμε έδαφος δε μπορούμε να το ξανακερδίσουμε. Τέλος για να μην ξεχνιόμαστε και οι παπάδες ζητάνε και αυτοί να μην ανήκουν στον κανόνα 1:5. 
Τελικά όταν λέμε να μειώσουμε το προσωπικό στο δημόσιο τομέα (και όλοι συμφωνούμε σε αυτό) ποιες ακριβώς προσλήψεις πρέπει να σταματήσουμε;
Στο πιο πάνω δεν προσθέτω τους πυροσβέστες, αστυνομικούς, υπάλληλους του υπουργείου εσωτερικών, τους επιτυχόντες σε όλους τους διαγωνισμούς που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, τους άνεργους που ζητάνε μια δουλειά στο δημόσιο κοκ. Ο λόγος είναι ότι η λίστα δεν τελειώνει ποτέ. Μήπως τελικά έχουμε πολύ μικρότερο δημόσιο τομέα απ' όσο θέλει ο μέσος Έλληνας; Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξω χώρα;