Διεθνές Εμπόριο Ι

Το πιο ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου κομμάτι στην οικονομική θεωρία, και ίσως το πιο πολιτικοποιημένο, είναι η θεωρία του Διεθνούς Εμπορίου. Το ωραίο με αυτή τη θεωρία, τουλάχιστον στη απλή μορφή που επικρατεί σήμερα, είναι ότι ενώ μιλάει για "Διεθνές" Εμπόριο τα συμπεράσματά της δεν απαιτούν έθνη- κράτη: ισχύουν ακόμα και αν έχουμε περιφέρειες στην ίδια χώρα, πόλεις στην ίδια περιφέρεια, επιχειρήσεις στην ίδια πόλη και σε κάποιες περιπτώσεις εργαζόμενους μέσα στην ίδια επιχείρηση! Μερικά από τα πράγματα που λέει η θεωρία (ως συμπεράσματα) είναι (i) καλύτερα να ζούμε σε μια κοινωνία που ανταλλάσσουμε αγαθά (κάνουμε εμπόριο) παρά σε μια κοινωνία που ο καθένας καταναλώνει μόνο αυτό που ο ίδιος παράγει (συνθήκες αυτάρκειας), (ii) αν είμαστε μικροί σε μέγεθος κερδίζουμε σχεδόν πάντα περισσότερο από τις ανταλλαγές απ' ότι αν είμαστε μεγάλοι (γιατί αν είμαστε μικροί σε συνθήκες αυτάρκειας απλά να παράγουμε πολύ λίγα πράγματα) και (iii) αν είμαστε μικροί θα λαμβάνουμε τις εξωτερικές συνθήκες της αγοράς ως δεδομένες και άρα δε μπορούμε να επιβάλλουμε τους όρους ανταλλαγής ή έστω να τους επηρεάσουμε.
Με βάση το (iii) επομένως μια "μικρή" επιχείρηση που λειτουργεί σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον πρέπει να ικανοποιεί τους περιορισμούς που επιβάλλονται από αυτό (π.χ. να παίρνει ως δεδομένες τις τιμές των αγαθών, τους μισθούς κλπ). Άρα μια επιχείρηση που "δρα µέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς" πράγματι "...έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες" και λογικό είναι σε συνθήκες ύφεσης (δηλ. ένας εξωτερικός περιορισμός της ζήτησης) να απολύει κόσμο ή και αυτή να ακολουθεί την αγορά και δίνει μικρότερους μισθούς. Ναι άλλα τότε πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το ίδιο ισχύει και για τα κράτη...και αυτά θα αντιμετωπίζουν εξωτερικούς περιορισμούς. Δεν μπορεί π.χ. η κυβέρνηση στην Ελλάδα να φορολογήσει το κεφάλαιο με 60% γιατί τότε κανείς δε θα επενδύει στην Ελλάδα. Ούτε βέβαια να δώσει ελάχιστο μισθό 1500€, γιατί τότε τα κέρδη του κεφαλαίου θα μειωθούν και αυτό θα φύγει από τη χώρα. Ο μόνος τρόπος να γίνουν αυτές οι πολιτικές είναι να υιοθετηθούν ταυτόχρονα απ' όλες της χώρες της Γης (εκτός βέβαια αν βρεθεί ζωή σε άλλους πλανήτες, οπότε θα πρέπει να υιοθετηθούν και από αυτούς τους πλανήτες)! Άρα αν ο σοσιαλισμός (όπως τον καταλαβαίνει η Ελληνική Λαϊκιστική Κοινωνία) είναι η λύση (?) τότε είναι εφικτός μόνο αν επικρατήσει σε όλες τις χώρες μαζί (και μάλλον ταυτόχρονα).