Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Λίγα λόγια για το έλλειμμα

Δε θα μπω στη διαδικασία τη μάλλον τεχνική για το αν πρέπει τα χρέη των ΔΕΚΟ και των ΟΤΑ να προσμετρώνται στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης. Πάντως μου φαίνεται πολύ λογικό, αν τα χρέη αυτά καλύπτονται από τη Γενική Κυβέρνηση και όχι από άμεση χρηματοδότηση αυτών των οργανισμών (πχ ομολογιακό δάνειο των ΔΕΚΟ και ΟΤΑ) πράγματι να μπαίνουν. Θα πω όμως δυο πράγματα εξίσου ουσιαστικά γιατί μου φαίνεται ότι όλοι οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου:
(i) Αν τα επιτόκια δανεισμού είναι 7% (όπως ήταν πριν την είσοδο στο μνημόνιο) και τρέχεις πρωτογενή ελλείμματα 3%, τότε πρέπει να έχεις ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ σου 7+3=10% για να  είναι το χρέος σου σταθερό δυναμικά. Με πληθωρισμό 3% θες πραγματική ανάπτυξη 7%. Αν η ανάπτυξή σου είναι 1% τότε είτε το έλλειμμα είναι 3% είτε 4% είτε 10% μικρή σημασία έχει...το χρέος σου είναι έτσι και αλλιώς εκρηκτικό, άρα χρειάζεσαι βοήθεια τελεία.
(ii) Το πιο σημαντικό. Το μνημόνιο με την "τρόικα" (sic) υπογράφηκε το Μάρτιο του 2010. Η αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009 έγινε το Νοέμβριου του 2010 (πχ δες την ημερομηνία εδώ). Η αναθεώρηση των στοιχείων έγινε μετά το μνημόνιο. Άρα δεν υπαγορεύτηκε η είσοδος της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης από την αλλαγή των στοιχείων.
(iii) Πώς γίνεται πάντα αυτός που αποπέμπεται να είναι τίμιος, σωστός και άξιος επιστήμονας και όποιος παίρνει τη θέση του είναι διεφθαρμένος και μέλος μιας συνωμοσίας (μέχρι τη στιγμή που και αυτός θα αποπεμφθεί και θα ξαναγίνει τίμιος);

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Τελικά τι θέλουμε;

Το έκτακτο τέλος για τα ακίνητα έχει ξεσηκώσει μεγάλες αντιδράσεις. Καταλαβαίνω αυτές τις αντιδράσεις στη βάση ότι μιλάμε για μια επιπλέον επιβάρυνση στις ήδη πολλές και γρήγορα αυξανόμενες υπάρχουσες επιβαρύνσεις. Τις αντιδράσεις μόνο σε αυτή τη βάση μπορώ να τις καταλάβω και τις προσυπογράφω. Αλλά μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα ο εν λόγω φόρος μόνο δίκαιος και σωστός μπορεί να θεωρηθεί. Και εξηγώ:
(α) Επιβάλλεται στην περιουσία και προοδευτικά. Επιβαρύνει μόνο όσους έχουν ακίνητη περιουσία (ιδιοκτήτες) και κλιμακώνεται τόσο με την αξία της περιοχής όσο και με το μέγεθος του ακινήτου.
(β) Η φορολογική βάση είναι ανελαστική. Άρα σύμφωνα με την οικονομική θεωρία είναι σωστή η υψηλή επιβάρυνση όταν ισχύει κάτι τέτοιο.
(γ) Με την προσθήκη στο νόμο ότι πρέπει να διακόπτεται η ηλεκτροδότηση σε όσους δεν το καταβάλλουν, θεωρητικά περιορίζεται η φοροδιαφυγή στο εν λόγω τέλος.
Οι αντιδράσεις απ' ότι καταλαβαίνω των περισσοτέρων είναι για το τελευταίο (τουλάχιστον φανερά). Πάλι έχουμε το γνωστό "Δεν Πληρώνω". Αλλά μισό λεπτό. Όλοι μιλάνε για το πόσο κακή είναι η φοροδιαφυγή και ότι πρέπει να περιοριστεί. Την ίδια στιγμή μόλις επιβάλλεται ένα μέτρο που την περιορίζει όλοι διαμαρτύρονται γιατί δε δίνει τη δυνατότητα φοροδιαφυγής....Παράνοια. Μήπως γι αυτό το λόγο θα πρέπει το τέλος των ακινήτων να θεωρηθεί αντισυνταγματικό;!
Τελικά και για τη φοροδιαφυγή ισχύει ότι όλοι θέλουμε την καταπολέμησή της αρκεί να συνεχίσουμε να φοροδιαφεύγουμε εμείς.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Επόμενη έκτακτη εισφορά

Την τελευταία εβδομάδα προέκυψε καινούργια φοροεισπρακτική έκπληξη από την κυβέρνηση με τη μορφή πάλι "έκτακτης εισφοράς" αυτή τη φορά ακινήτων. Μπορώ να πω ότι η εν λόγω εισφορά οικονομικά έχει καλή βάση: επιβάλλεται σε μια φορολογική βάση η οποία (τουλάχιστον βραχυχρόνια και ειδικά με δεδομένη την οικοδομική δραστηριότητα) είναι τέλεια ανελαστική. Άρα κανονικά θα έπρεπε σε αυτή να επιβληθεί ο μεγαλύτερος δυνατός φόρος.
Τώρα το ερώτημα είναι ποια θα είναι η επόμενη έκτακτη εισφορά, αφού σε 3 μήνες πάλι στόχους δε θα έχουμε πιάσει και θα χρειάζονται έσοδα. Μπορώ να κάνω τη δική μου πρόταση από εδώ και αν θέλει η κυβέρνηση ας με ακούσει. Μια σχετικά πρόσφατη βιβλιογραφία δείχνει ότι υπάρχει στενή θετική συσχέτιση ανάμεσα στα εισοδήματα και την ομορφιά (πχ ένα καλό βιβλίο είναι αυτό). Επομένως σε επόμενη φάση μπορεί η κυβέρνηση να βάλει φόρο ομορφιάς. Ο συντελεστής μπορεί να είναι κλιμακούμενος. Πχ ανάλογα με το ύψος- οι ψηλότεροι πληρώνουν περισσότερο και κάτω από 160cm για άντρες και 150cm για γυναίκες είναι το αφορολόγητο- με μεσοσταθμική επιβάρυνση 300€. Μια άλλη ιδέα είναι να πληρώνεται τέλος ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος- με ανάλογη κλιμάκωση. Αυτό το μέτρο καλό είναι να μην επεκταθεί στο χρώμα των μαλλιών και των ματιών καθώς εκεί η φορολογική βάση είναι πολύ ελαστική (βαφές, φακοί επαφής κλπ.). Και όπως στο τέλος ακινήτων, όσοι έχουν σπίτι στην Εκάλη και τη Μύκονο πληρώνουν 16€ το τετραγωνικό, στο φόρο ομορφιάς όποιος είναι μοντέλο πληρώνει το μέγιστο (π.χ. 3000€). Επίσης για το τελευταίο μπορεί να υπάρξει κλιμάκωση ανάλογα με την παλαιότητα: αν έχεις να κάνεις φωτογράφιση πάνω από 25 χρόνια ο συντελεστής είναι 1, αν έκανες φωτογράφιση τον τελευταίο χρόνο ο συντελεστής θα φτάνει μέχρι 1.5.
 Νομίζω ότι ιδέες υπάρχουν, το μόνο που χρειάζεται είναι κρατικός παραλογισμός για να τις επιβάλλει. 
*Τα ποσά που αναφέρονται είναι ενδεικτικά. Το οικονομικό επιτελείο μπορεί να τα προσαρμόσει στην τρύπα που θα έχει προκύψει καθώς και στη δική του αντίληψη για την ομορφιά.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

5' συζήτησης με το μέσο ψηφοφόρο

...είναι το καλύτερο επιχείρημα κατά της δημοκρατίας σύμφωνα με τον Γ. Τσώρτσιλ. Και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η συζήτηση με το μέσο ψηφοφόρο είναι αρκετά μεγαλύτερη. Τα blog και τα σχόλια που γίνονται σε ειδησεογραφικές σελίδες δίνουν τη δυνατότητα στον καθένα να έχει μια πλήρη άποψη για το μέσο ψηφοφόρο. Μάλιστα τα σχόλια του μέσου ψηφοφόρου σε αυτές τις σελίδες μοιάζουν πάρα πολύ με τα σχόλια του Τάκη από τη Ν. Σμύρνη Ολυμπιακού, του Δημήτρη από το Μπραχάμι Παναθηναϊκού και του Τόλη από την Ν. Φιλαδέλφεια Αεκτζή που μπορεί να ακούσει κάποιος σε οποιαδήποτε αθλητική εκπομπή με ανοικτή επικοινωνία ακροατών (πχ καφενείο των φιλάθλων). Όπως ο μέσος φίλαθλος μπορεί εύκολα να κάνει κριτική και να αναφέρει τα λάθη του Μουρίνιο στον ημιτελικό του Champrions League, έτσι και ο μέσος ψηφοφόρος μπορεί να μπαίνει σε τεχνικά θέματα, οικονομίας, εξωτερικής πολιτικής, εκπαιδευτικής πολιτικής και να αναφέρει τα λάθη στην ανάλυση πχ του Χ. Πισσαρίδη ή γιατί σε πείσμα όλων των πανεπιστημίων η Οικονομική Επιστήμη δεν είναι επιστήμη. Πολλές φορές μάλιστα αναφέρονται και στοιχεία που στηρίζουν την άποψή τους, από αμφίβολης ποιότητας ιστοσελίδες, βίντεο στο youtube κοκ. Καθένας έχει μια άποψη και τη λύση στο πρόβλημα, όπως ακριβώς θα έλεγε στο Μουρίνιο "πέρνα το Ρονάλντο αριστερά να παίξει με αντίθετο πόδι και να μην πέφτει πάντα στον Πουγιόλ...".
Το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο αν κάποιος προσθέσει και την ανωνυμία που προσφέρει το διαδίκτυο. Αυτή η ανωνυμία καταστρέφει την όποια αξιοπιστία δίνει το όνομα κάποιου. Έτσι με το  ψευδώνυμο RBarro, μπορεί να γράφει σχόλιο για τη διάλυση του Ευρώ είτε ο ίδιος ο R. Barro, είτε η Ρούλα που οι φίλοι της την φωνάζουν Μπαρούφα- μαθήτρια της έκτης δημοτικού (και μάλιστα έχω την εντύπωση ότι τη Ρούλα την έχω πετύχει αρκετές φορές να σχολιάζει σε blogs).
Πέρα από την όλη πλάκα, τα σχόλια του μέσου ψηφοφόρου είναι πολύ χρήσιμα. Δείχνουν στους ανθρώπους που γνωρίζουν κάποια πράγματα για το τι πρέπει να εξηγήσουν στον κόσμο. Πάλι όμως κάποιοι δε θα θέλουν να ακούσουν...στο κάτω κάτω ποιος είσαι εσύ και μιλάς όταν όλα τα είπε στο σχόλιό του η RBarro

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Ε τότε μειώστε τις τιμές...

Σήμερα μου μπήκε μια ιδέα στο κεφάλι έντονα....σε σημείο να γίνει εμμονή μέχρι να πάρω χαρτί και μολύβι και να δω ότι ήταν σωστή! Μετά από μια ακόμα αύξηση του ΦΠΑ, βγήκαν όλοι οι επιχειρηματίες και οι αντιπολιτευόμενοι και είπαν ότι η αύξηση του ΦΠΑ με δεδομένες τις προηγούμενες αυξήσεις το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει είναι να μειώσει τα έσοδα του δημοσίου. Το επιχείρημα λογικοφανές και στηρίζεται στη γνωστή ιδέα της καμπύλης Laffer...η αύξηση του φόρου, θα αυξήσει την τιμή της κατανάλωσης, πράγμα που θα μειώσει τη φορολογική βάση (δηλ. την αξία της κατανάλωσης) πράγμα που θα αντισταθμίσει την αύξηση των εσόδων από την αύξηση των φορολογικών συντελεστών.
Εδώ όμως μπαίνει ακριβώς το θέμα της λάθος εφαρμογής των οικονομικών από ανθρώπους που δε γνωρίζουν και νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα: για να μειώνεται η φορολογική βάση (δηλ. η αξία της κατανάλωσης) τόσο πολύ από μια αύξηση των τιμών, αναγκαστικά η ζήτηση για τα εν λόγω αγαθά που η τιμής τους αυξάνεται πρέπει να είναι ελαστική και μάλιστα πάρα πολύ μεγαλύτερη από τη μονάδα. Τι σημαίνει αυτό;...αν οι επιχειρήσεις μειώσουν την τιμή τους (αντί να την αυξήσουν) μετά την αύξηση του φορολογικού συντελεστή τα συνολικά έσοδά τους θα αυξηθούν πάρα πολύ. Αντί λοιπόν να συντονίζονται για να μην αποδίδουν το ΦΠΑ θα μπορούσαν να συντονιστούν (αφού μπορούν) σε μια μείωση των τιμών.  Εκτός βέβαια αν η ζήτηση για τα αγαθά τους δεν είναι ελαστική, πράγμα που σημαίνει ότι τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται από την αύξηση του ΦΠΑ!