Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Τελικά τι θέλουμε;

Το έκτακτο τέλος για τα ακίνητα έχει ξεσηκώσει μεγάλες αντιδράσεις. Καταλαβαίνω αυτές τις αντιδράσεις στη βάση ότι μιλάμε για μια επιπλέον επιβάρυνση στις ήδη πολλές και γρήγορα αυξανόμενες υπάρχουσες επιβαρύνσεις. Τις αντιδράσεις μόνο σε αυτή τη βάση μπορώ να τις καταλάβω και τις προσυπογράφω. Αλλά μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα ο εν λόγω φόρος μόνο δίκαιος και σωστός μπορεί να θεωρηθεί. Και εξηγώ:
(α) Επιβάλλεται στην περιουσία και προοδευτικά. Επιβαρύνει μόνο όσους έχουν ακίνητη περιουσία (ιδιοκτήτες) και κλιμακώνεται τόσο με την αξία της περιοχής όσο και με το μέγεθος του ακινήτου.
(β) Η φορολογική βάση είναι ανελαστική. Άρα σύμφωνα με την οικονομική θεωρία είναι σωστή η υψηλή επιβάρυνση όταν ισχύει κάτι τέτοιο.
(γ) Με την προσθήκη στο νόμο ότι πρέπει να διακόπτεται η ηλεκτροδότηση σε όσους δεν το καταβάλλουν, θεωρητικά περιορίζεται η φοροδιαφυγή στο εν λόγω τέλος.
Οι αντιδράσεις απ' ότι καταλαβαίνω των περισσοτέρων είναι για το τελευταίο (τουλάχιστον φανερά). Πάλι έχουμε το γνωστό "Δεν Πληρώνω". Αλλά μισό λεπτό. Όλοι μιλάνε για το πόσο κακή είναι η φοροδιαφυγή και ότι πρέπει να περιοριστεί. Την ίδια στιγμή μόλις επιβάλλεται ένα μέτρο που την περιορίζει όλοι διαμαρτύρονται γιατί δε δίνει τη δυνατότητα φοροδιαφυγής....Παράνοια. Μήπως γι αυτό το λόγο θα πρέπει το τέλος των ακινήτων να θεωρηθεί αντισυνταγματικό;!
Τελικά και για τη φοροδιαφυγή ισχύει ότι όλοι θέλουμε την καταπολέμησή της αρκεί να συνεχίσουμε να φοροδιαφεύγουμε εμείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου