Συντηρητισμός και αγορά εργασίας

Στο χθεσινό post υποστήριξα ότι μια συντηρητική κοινωνία φτιάχνει θεσμούς που δεν ευνοούν την αλλαγή. Πιο συγκεκριμένα είχα την ιδέα ότι τα άτομα θα ζητάνε θεσμούς στην αγορά εργασίας που δεν ευνοούν την κινητικότητα (π.χ. υψηλό κόστος απόλυσης) όταν φοβούνται το "καινούργιο". Σήμερα θεώρησα σωστό να δω αν μπορώ να επιβεβαιώσω αυτή την ιστορία με data. Για να μετρήσω το πόσο συντηρητική είναι μια κοινωνία πήγα στο World Values Survey και είδα δυο ερωτήσεις (ι) πόσο σημαντική είναι η θρησκεία στη ζωή σας ( % σε κάθε χώρα που απάντησε πολύ σημαντική στο σύνολο των ερωτηθέντων) (ιι) θα ήσασταν αρνητικοί στο να έχετε ένα ομοφυλόφιλο για γείτονα (% που δεν ήθελαν ομοφυλόφιλο γείτονα στο σύνολο των ερωτηθέντων). Συσχέτισα αυτές τις δυο μεταβλητές- οριζόντιος άξονας- με το ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας- κάθετος άξονας. (σσ. προφανώς αυτό είναι ένα παιχνίδι με data και καταλαβαίνω τους περιορισμούς- δηλ συσχέτιση δε σημαίνει αιτιώδη σχέση και ότι και οι 3 μεταβλητές μπορεί να είναι proxy για κάτι άλλο). Τα διαγράμματα είναι μάλλον αποκαλυπτικά

Φαίνεται να υπάρχει μια θετική σχέση ανάμεσα στο ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας (στο σύνολο της ανεργίας) και το βαθμό συντηρητισμού της κοινωνίας (έτσι όπως εκφράζεται από τις δυο ερωτήσεις). Αν εξαιρέσουμε τις δυο ακραίες παρατηρήσεις (Ιαπωνία στο πρώτο και ΗΠΑ στο δεύτερο γράφημα) μάλιστα,αυτή η σχέση φαίνεται ακόμα πιο ισχυρή.