Μου έπεσαν τα Αυτιά

Χθες έκανα ένα μεγάλο λάθος, και πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από τον εαυτό μου: στις εξετάσεις του μαθήματος Δημόσια Οικονομική Ι έβαλα ένα θέμα όπου ζητούσα από τους φοιτητές να αξιολογήσουν το νόμο για το κάπνισμα που ισχύει στην Ελλάδα με βάση τα οικονομικά επιχειρήματα που έμαθαν στο μάθημα. Η σκέψη μου ήταν ότι ο μέσος φοιτητής θα αναφερόταν σε αρνητικές εξωτερικότητες και ποια είναι η άριστη πολιτική μείωσης των αρνητικών επιπτώσεών τους. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό: σε 150-10=140 γραπτά βλέπω τα ίδια επιχειρήματα που θα άκουγα σε μια εκπομπή του Αυτιά. Και αν εκεί έχω τη δυνατότητα να αλλάξω το κανάλι, εδώ πρέπει  να τα διαβάσω...αυτή είναι η τιμωρία μου που τόσο καιρό έκλεινα την τηλεόραση όταν έβλεπα τον Γιώργο!
 Στη συνέχεια μπήκε ο διάβολος μέσα μου: δε μπορεί όλοι αυτοί οι φοιτητές να βλέπουν Αυτιά. Οι περισσότεροι εκείνη την ώρα κοιμούνται. Άρα τι συμβαίνει; Για ποιο λόγο επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια.Εδώ πρέπει να ζητήσω και μια συγγνώμη από τον Αυτιά...Γιώργη μου σε παρεξήγησα. Εσύ δε φταις. Δεν δημιουργείς εσύ την κοινή γνώμη, αλλά η κοινή γνώμη δημιουργεί εσένα. Οι απόψεις σου είναι σαν τα ανέκδοτα που λέει ο Λαζόπουλος: άλλοι τα έβγαλαν και εσύ τα μεταφέρεις στο ευρύ κοινό.
Δυστυχώς ζούμε στην εποχή που ο καθένας μπορεί να εκφράζει άμεσα την άποψή του στο ευρύ κοινό χωρίς κανένα φίλτρο. Το μόνο φίλτρο που πραγματικά υπάρχει είναι η λογική του καθενός. Αν με δείτε ποτέ να μιλάω για ιατρικά θέματα μάλλον ήρθε ο καιρός να με πυροβολήσετε: η γνώση μου για ιατρική είναι ίδια με μέσης μοντέλας. Γι αυτό το λόγο δε μιλάω για ιατρικά θέματα, αλλά μόνο ακούω τους ειδικούς. Αυτό για μένα. Ο μέσος πολίτης δε φαίνεται να έχει αυτό το φίλτρο. Θα μιλήσει για τα πάντα, σε blogs, σε σοβαρές σελίδες με σχόλια αναγνωστών, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση. Και ξαφνικά τα απλοϊκά επιχειρήματα που εκφράζει ο κάθε μη ειδικός επαναλαμβάνονται, γιατί η απλή ανάγνωση του μη ειδικού είναι πάντα η ίδια. Και οι δημοσιογράφοι απλώς επαναλαμβάνουν ότι λέει ο μέσος άνθρωπος. Και αυτή είναι η ευθύνη τους. Δεν ψάχνουν να βρουν την αλήθεια παραπέρα.
Ποιο όμως είναι το συμπέρασμα απ' όλα αυτά; Δεν ξέρω δεν έχω καταλήξει ακόμα.
Α, και κάτι άσχετο. Ξέρατε ότι ο Τσόρτσιλ είχε πει "The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter". Όχι ότι έχει σχέση με το πιο πάνω σχόλιο, απλώς το θυμήθηκα και το έγραψα. Απλώς νομίζω θα ήταν καλύτερα να λέει  "The best argument against direct democracy", θα ήταν μάλλον πιο λογικό.