Επειδή σε ένα χρόνο κάποιοι θα λένε "αφού τα ξέρατε γιατί δεν τα έλεγε κανείς;" ακριβώς όπως έλεγαν και πριν ένα χρόνο, γράφω εδώ δυο- τρία πράγματα (αν και θα τα διαβάσουν λίγοι). Μέχρι στιγμής το μνημόνιο και οι συνταγές του δεν έχουν εφαρμοστεί. Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων δεν υπήρξε (και απ' ότι φαίνεται δε θα υπάρξει σύντομα). Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων δεν προχώρησε ούτε γι αστείο. Η πάταξη της φοροδιαφυγής σταμάτησε λόγω πολιτικού κόστους (δεν κυνηγάμε τους μικρούς που χρωστάνε και ψάχνουμε δικαιολογίες για τους μεγάλους) είτε με το επιχείρημα ότι δεν μπορώ να εισπράξω από αυτούς που δεν έχουν (sic). Η μείωση της σπατάλης για τους μισθούς στις ΔΕΚΟ πάλι ούτε για πλάκα δεν προχώρησε. Οι δαπάνες που έχουν κοπεί είναι οι μάλλον περισσότερο παραγωγικές και η σπατάλη στο Δημόσιο Τομέα παραμένει. Και μπορώ να συνεχίσω να λέω πολλά ακόμα. Αντίθετα επικρατεί η λογική να κατέβουμε στο δρόμο και η κυβέρνηση θα πάρει όλα τα μέτρα πίσω. Μπορούμε να κάνουμε και καμιά απεργία πείνας, που είναι στη μόδα, και σίγουρα θα υποχωρήσει.
Εγώ πλέον συμφωνώ με αυτή τη λογική. Δε μπορεί μια μειοψηφία ανθρώπων να προσπαθούν να επιβάλλουν το σωστό στην πλειοψηφία που θέλει κάτι άλλο. Αφού ο λαός θέλει λοιπόν λαϊκ(ιστικ)η κυριαρχία ας την έχει. Όμως μη βγει σε λίγο καιρό ο Kung-Fu, η Παπαστρουμφ, ο Χωρίς Τσίπας ή ο Λαϊκιζόπουλος και πουν ότι το μνημόνιο και τα μέτρα απέτυχαν: τα μέτρα του μνημονίου πολύ απλά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Αντίθετα μέχρι στιγμής έχει εφαρμοστεί (πάνω- κάτω) η δική τους συνταγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου