Κατάθλιψη

Τις τελευταίες μέρες ήμουν στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Αναρωτιόμουν...μήπως τα πράγματα τα είναι διαφορετικά απ' ότι νομίζω εγώ. Μήπως έχω κάνει λάθος και τελικά έχει δίκιο ο Γκούφη; Σήμερα όμως  ήρθαν δυο γεγονότα που επιβεβαίωσαν ότι υπάρχουν και άλλοι που έχουν τις ίδιες απόψεις με μένα...δεν είμαι μόνος στον πλανήτη Ελλάδα. Πρώτα ήταν η επιστολή των 32 (δες εδώ). Μετά ήρθε από ένα φοιτητή μου Δ.Ρ. το ακόλουθο κείμενο με το οποίο συμφωνώ απόλυτα και γι αυτό το δημοσιεύω αυτούσιο.

"Λόγω του ότι στις εκλογές τα ποσοστά στα κόμματα δεν μπορούν να εμφανίσουν τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις των ψηφοφόρων καθώς διαφορετικές ομάδες πληθυσμού ψηφίζουν διαφορετικά κόμματα και η "εντολή" που δίνεται να κυβερνήσουν είναι λίγο "θολή" θα ήθελα να δω μια πιο ειλικρινή κομματική εικόνα η οποία και θα μας έδειχνε στο κάτω κάτω και την τάση της κοινωνίας .

Το ουτοπικό σενάριο λοιπόν το οποίο έχω στο μυαλό μου θα ήταν να υπήρχαν 3 κόμματα, 1ο κόμμα θα λεγόταν Ε.ΛΑ.Μ.(Εθνικό ΛΑϊκιστικό Μέτωπο) με σήμα τον φραπέ ,το Ε.ΛΑ.Μ. θα μιλούσε και θα υπερασπιζόταν το "ελληνικό όνειρο", αυτό θα περιλάμβανε τις επιδιώξεις του μέσου Έλληνα δηλαδή :από μικρός σε κομματική νεολαία, γλείψιμο σε τοπικό βουλευτή, μπάσιμο στον δημόσιο τομέα από το παράθυρο, συνδικαλισμός στο δημόσιο, άνοδος στις σκάλες του κόμματος, μισθός 3000 ευρώ τον μήνα, συμμετοχή σε περίπου 70 απεργίες τον χρόνο, σύνταξη στα 50 2000 ευρώ τον μήνα, το Ε.ΛΑ.Μ. εννοείται πως θα προάσπιζε την ύπαρξη  μεγάλου κράτους πρόνοιας και θα έθετε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα με φορολόγηση μιας κατηγορίας ανθρώπων με απάνθρωπα ένστικτα που το μόνο που τους νοιάζει είναι να εκμεταλλεύονται τον συνάνθρωπο τους και εννοώ  φυσικά τους επιχειρηματίες ……..Το Ε.ΛΑ.Μ. εννοείται πως μετά την μεταπολίτευση θα κυβερνούσε συνεχώς(κρίνοντας από τα κριτήριά μας) με ποσοστά νίκης άνω του 75%,το ποσοστό αυτό θα είχε αντιστρόφως ανάλογη σχέση με την ευκολία δανεισμού της χώρας και με το επιτόκιο που αυτή δανείζεται πχ.2% επιτόκιο, ποσοστό Ε.ΛΑ.Μ. 80%,6% επιτόκιο 69% ποσοστό κλπ. Στο Ε.ΛΑ.Μ. θα συμμετείχε και η πλειοψηφία των πολιτικών προσώπων της Ελλάδας, όπως ο Αλέξης Τσίπρας ,ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο ¨Ακης Τσοχατζόπουλος, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος(αριστερή πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ), η Λούκα Κατσέλη ,ο Χρήστος Παπουτσής, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο Παναγιώτης Καμμένος. Από τον επιχειρηματικό κόσμο θα στήριζαν εννοείται οι Τεγόπουλος –Μπόμπολας- Λαμπράκης για ευνόητους λόγους, από το καλλιτεχνικό κόσμο ο Λάκης Λαζόπουλος ενώ από των χώρο του αθλητικού θεάματος  ο Αχιλλέας Μπέος.

Το 2^ο κόμμα θα ήταν το ΚΚΕ όπως το ξέρουμε σήμερα με τα τωρινά στελέχη του παπαρήγα,κανελλομαϊληδες κλπ θα έβγαινε 2^ο κόμμα και θα συγκέντρωνε τον κόσμο που δεν  κατάφερε να περάσει τις πύλες του δημοσίου και έμεινε στην απέξω και οραματίζεται  τον κομμουνισμό που αν έρθει τότε ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ!!!!!!

Το 3^ο κόμμα θα ήταν το ΡΕ.Κ.(Ρεαλιστικό κίνημα)με σήμα το πρόσωπο της Θάτσερ το οποίο θα ερχόταν 3^ο πάντα και ο κόσμος που του θα είχε σημαντικές διαφοροποιήσεις με τα άλλα 2.Οι ψηφοφόροι του λοιπόν θα ήταν βιομήχανοι, βιοτέχνες, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, χαμηλόμισθοι εργάτες και άνεργοι με βαριά πτυχία ….ναι καλά διαβάσατε όλοι αυτοί σε ένα κόμμα γιατί έχουν ένα κοινό, το υπερβολικό κράτος  τους έχει περιορίσει τις φιλοδοξίες  και τους κόβει συνεχώς τα φτερά. Οι ψηφοφόροι αυτοί θα ήταν περιθωριακοί τύποι(ROCK μουσική, σκισμένα jean,παλαιστινιακά μαντήλια κλπ) ,δεν θα τολμούσαν να πουν παραέξω πως είναι μέλη του κόμματος καθώς θα γινόντουσαν αντικείμενο χλευασμού ή θα τους κολλούσε η ταμπέλα του φασίστα. Τα αιτήματα τους θα χαρακτηριζόντουσαν παράλογα και επικίνδυνα για την χώρα από τα άλλα 2 κόμματα καθώς θα περιλάμβαναν χαμηλή φορολογία για τις επιχειρήσεις, κόψιμο του δημοσίου, ιδιωτικοποιήσεις ,κίνητρα για επιχειρηματικότητα, αλλαγή ολόκληρου του ασφαλιστικού, άρση μονιμότητας στο δημόσιο και γενικά στροφή σε ένα κράτος που να στηρίζεται στην προσπάθεια του ιδιωτικού τομέα κάτι σαν το σημερινό μνημόνιο δηλαδή….. πολιτικοί που θα το στελέχωναν θα μπορούσαν να ήταν οι Στέφανος Μάνος, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Αλέκος Παπαδόπουλος, Ανδρέας Λοβέρδος, Βαγγέλης Βενιζέλος, Αννα Διαμαντοπούλου, Κωστής Χατζηδάκης, Μαριέττα Γιαννάκου, Γιώργος Καρατζαφέρης καθώς και  ο πρώην διοικητής της ΤτΕ Νίκος Γκαρκάνας.

Με όλο αυτό το σύστημα λοιπόν δεν θα μπαίναμε σε διαδικασία να αναρωτιόμαστε τι φταίει για την κρίση ή γιατί ενώ λέγεται ότι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα εμείς βρεθήκαμε σε αυτό, η απάντηση σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν απλή: Στην μεταπολίτευση δοκιμάστηκε μόνο ένα κόμμα μόνο μια ιδεολογία και αυτή ήταν ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ, αυτός φταίει για όλα. Η λύση επίσης απλή: δοκιμάζουμε την επί 30 χρόνια “αντιπολίτευση”, την ιδεολογία δηλαδή του ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ(εκτός αν θέλουμε κομμουνισμό..).

 Τις προάλλες βέβαια βλέποντας την εκπομπή της ΝΕΤ με καλεσμένους 2 φοιτητές που ήταν στους αγανακτισμένους και ακούγοντας αυτά που έλεγαν (να αυξηθεί η φορολόγηση σε βιομηχανίες να πληρώσουν οι τράπεζες κλπ) συνειδητοποίησα πως παρόλα όσα έχουν γίνει ο λαϊκισμός βρίσκεται ακόμα πρώτος στις καρδίες των ελλήνων…… Το μόνο που μπορούμε λοιπόν να κάνουμε είναι καμιά προσευχή στον θεό μπας και κάνει κάτι  που θα ανατρέψει αυτά που έχει στο κεφάλι του ο ¨Ελληνας προτού μας προλάβουν δυσάρεστες εξελίξεις…." 

Μήπως υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ; Αλήθεια εσείς που ψηφίζεται ΡΕ.Κ. είστε εκεί έξω;