PSI-αλήθειες

Ξεκίνησε το PSI, τα ελληνικά ομόλογα έχουν πάρει χαρακτηρισμό Selective Default, η χώρα λειτουργεί κανονικά, άρα ήρθε η ώρα για μερικές αλήθειες που μόνο οι πιο ψαγμένοι μπορούν να καταλάβουν. Ας δούμε λίγο την απόφαση του Οκτωβρίου για το PSI και τις εξελίξεις από τότε. Σε γενικές γραμμές αυτά που έγιναν είναι τα εξής: τα ελληνικά ομόλογα που είχαν οι ομολογιούχοι, ανταλλάσσονται (για όσους θέλουν-προαιρετικά) με νέα ομόλογα, με μικρότερη απόδοση, μικρότερη αξία, και πιο μεγάλη διάρκεια. Επίσης το προαιρετικό της διαδικασίας είναι εν μέρη αληθές- αν ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης που πέρασαν στο κοινοβούλιο, αν τελικά δεχθούν εθελοντικά πολλοί (75%?)ομολογιούχοι τότε αν αποφασίσει η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωτική η ανταλλαγή και για τους υπόλοιπους. Να συμπληρώσουμε σε αυτό ότι σε αυτή την ανταλλαγή θα συμμετάσχει με κάποιο τρόπο (προς το παρών δεν έχει διατυπωθεί ακριβώς πως) και η ΕΚΤ. Κακά τα ψέματα αλλά αυτό που λέμε PSI είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο τελειώνουν οι κρατικές στάσεις πληρωμών. Με λίγα λόγια το τελικό αποτέλεσμα είναι ακριβώς ίδιο με τον αν λέγαμε πριν 2 χρόνια ότι δεν πληρώνουμε τα ομόλογά μας.
Με λίγα λόγια χρεοκοπήσαμε. Ή μήπως όχι; Όπως ήδη σημείωσα έχουμε μόνο το τελικό στάδιο μιας στάσης πληρωμών, δεν είδαμε τα ενδιάμεσα. Από τον Οκτώβριο μέχρι προχθές, με όλη την ΕΕ δίπλα μας να πιέζει τραπεζίτες, διαπραγματευόμασταν τους όρους για την ανταλλαγή των ομολόγων. Ταυτόχρονα δε σταμάτησε σε καμία στιγμή μέχρι προχθές η ροή κεφαλαίων από την ΕΚΤ προς τις εμπορικές τράπεζες με αντάλλαγμα ελληνικά ομόλογα. Τέλος, το πρωτογενές έλλειμμα της κυβέρνησης μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από το πρώτο πακέτο στήριξης- το γνωστό μνημόνιο. Με άλλα λόγια τις προηγούμενες μέρες είδαμε το τέλος της χρεοκοπίας, χωρίς να έχουμε δει την αρχή και τη μέση της.
Αν μη τι άλλο αυτό ήταν μια τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης- που κατά τα άλλα έχει κάνει πολύ λίγα. Επίσης πρέπει να σημειώσουμε ότι η όλη διαδικασία διαπραγμάτευσης κράτησε μόλις 3 μήνες. Χωρίς την ΕΕ η όλη διαδικασία διαπραγμάτευσης θα κρατούσε πολύ παραπάνω. Και μάλιστα όσο κρατούσε δε θα υπήρχε ρευστότητα από την ΕΚΤ ή χρηματοδότηση του ελλείμματος με χρέος- έστω διακρατικό.
Το προφανές ερώτημα επομένως είναι πόσο κρατούν συνήθως παρόμοιες διαπραγματεύσεις. Δηλαδή πόσο διάστημα μεσολαβεί από τη μέρα που η κυβέρνηση λέει το "δεν πληρώνω" μέχρι να φτάσουμε σε ένα "PSI"; Προφανώς απάντηση δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως ιστορικά στοιχεία. Η Ελλάδα στο παρελθόν χρεοκόπησε 3 φορές- παρόλα αυτά έχει περάσει το 51% των χρόνων που ήταν ανεξάρτητη σε καθεστώς χρεωκοπίας. Η πρώτη χρεωκοπία ξεκίνησε το 1826 και διευθετήθηκε το 1878. Η δεύτερη διάρκεσε από το 1894 μέχρι το 1897 (4 χρόνια), ενώ η τρίτη από το 1932 μέχρι το 1964. Η Αργεντινή έκανε στάση πληρωμών το 2001 και η διευθέτηση έγινε μέσα στο 2005. Η Ζιμπάμπουε ήταν σε καθεστώς χρεοκοπίας από το 2000 μέχρι και το 2009. Η Ελλάδα του 2012 μπήκε σε καθεστώς χρεοκοπίας τέλος Φλεβάρη 2012 και αναμένεται να βγει τον Απρίλη- μάλλον επιτυχία το λες αυτό.